Wydawca treści Wydawca treści

Zasoby leśne

Na terenie Nadleśnictwa Mrągowo przeważają siedliska lasowe. Średni wiek lasów na naszym terenie to 57 lat, a przeciętna zasobność wynosi 266 m sześć./ha.

Udział siedlisk leśnych

  • 77 % – lasowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków liściastych
  • 17 % – borowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny i świerka
  • 6 % – olsy, czyli lasy porastające żyzne, bagienne tereny

Udział gatunków lasotwórczych

  • 37 %  – sosna, modrzew
  • 18 % –  świerk
  • 16 % – dąb
  • 15 % – brzoza
  • 7 % – olsza
  • 5 % – buk
  • 2 % – pozostałe

Udział drzewostanów w klasach wieku
Rozpiętość klasy wieku wynosi 20 lat (np. I klasa wieku – drzewostany w wieku do 20 lat, II klasa – 21 – 40 lat, III klasa – 41 – 60 lat itd.).

  • 15 proc. – I klasa
  • 20 proc. – II klasa
  • 29 proc. – III klasa
  • 14 proc. – IV klasa
  • 11 proc. – V klasa
  • 11 proc. – VI klasa i starsze

Przeciętna zasobność drzewostanów

  • sosna – 307 m sześc./ha
  • świerk – 283 m sześc./ha
  • brzoza – 280 m sześc./ha
  • dąb – 186 m sześc./ha

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Wilk w sidłach kłusowników

Wilk w sidłach kłusowników

Dnia 08 marca w godzinach wieczornych Zarząd Akademickiego Koła Łowieckiego "Darz Bór" w Olsztynie, otrzymał informację od mieszkańców wsi Leginy o wilku uwięzionym na wnyku. Miejsce zdarzenia znajduje się na terenie Nadleśnictwa Mrągowo, w obwodzie łowieckim nr 136, dzierżawionym przez AKŁ "Darz Bór". Przed podjęciem działań Łowczy i Prezes Koła skontaktowali się z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Olsztynie oraz  Ośrodkiem Dzikich Zwierząt w Napromku, po czym podjęto decyzję o bezzwłocznym uwolnieniu zwierzęcia i w miarę możliwości wypuszczeniu od razu na wolność. Akcję uwalniania zwierzęcia (zwierzę złapane było za szyję) ok. godz. 19.00 rozpoczął  skierowany przez Zarząd Koła lekarz weterynarii oraz powiadomiony w międzyczasie leśniczy leśnictwa Reszel (Nadleśnictwo Mrągowo). Lekarz weterynarii po znieczuleniu wilka i jego uwolnieniu ze śmiertelnej pułapki przez leśniczego, ocenił stan ogólny zwierzęcia jak dobrze rokujący i zdecydował o zabezpieczeniu odpowiednimi lekami oraz wypuszczeniu na wolność. W międzyczasie na miejsce przybyli kolejni członkowie koła, w tym funkcjonariusz Policji.  Zgromadzone osoby sprawowały nadzór nad znieczulonym zwierzęciem do czasu (ok. 2 godz.) aż leki znieczulające przestały działać i zwierzę w dobrej kondycji bezpiecznie oddaliło się do lasu.

 

Wnyk  to narzędzie kłusownicze w kształcie pętli ze stalowej linki lub drutu. Umieszczane w miejscach migracji zwierzyny, na wysokości  ich głowy, przyczepione do pniaka, drzewa lub specjalnie wbitego palika. Działa na zasadzie zacisku- im bardziej zwierzę się szarpie, tym pętla bardziej się zaciska. Zwierzę złapane w kłusownicze sidła często ginie z głodu i ran powstałych podczas chęci uwolnienia się lub z wycieńczenia. Jest to wyjątkowo okrutny sposób zabijania zwierząt.

Przypadki kłusownictwa nadal nie są rzadkością. W Lasach Państwowych leśnicy wraz z myśliwymi i policją przeprowadzają akcje szukania wnyków i każdego roku wykrywanych jest kilkaset przypadków ich odnajdywania. Najczęstszymi ofiarami są jelenie, sarny, dziki, łosie oraz wilki. Wnyki stanowią również zagrożenie dla ludzi, zwłaszcza  zimą, kiedy są przykryte śniegiem. W przypadku ich znalezienia należy natychmiast zawiadomić leśników lub policję. Nie można samodzielnie ich zdejmować jak i zabierać ze sobą, gdyż samo posiadanie narzędzi kłusowniczych jest karane a ponad to uniemożliwi to złapanie przestępcy. Miejsce należy dobrze oznaczyć lub zapamiętać , można również ostrożnie zaciągnąć pętlę, aby nie doszło do złapania zwierzyny.

Kłusownictwo to naruszenie prawa łowieckiego oraz kodeksu karnego i grozi za nie do 5 lat pozbawienia wolności oraz wysokie kary grzywny. Nie zraża to jednak kłusowników.

Kłusownictwo to nie tylko problem służb państwowych. Jeżeli chcemy podziwiać otaczającą nas przyrodę w całej okazałości i nie bać się wchodzić do lasu wraz ze swoimi pociechami musimy mieć oczy szeroko otwarte i zwalczać przestępczość występującą w lesie.