Wydawca treści Wydawca treści

Lasy nadleśnictwa

Powierzchnia ogólna Nadleśnictwa Mrągowo wynosi 19 964 ha, w tym drzewostany zajmują 18 664 ha. Lesistość terenu wynosi średnio 24,3%, największa jest na terenie gminy Piecki, gdzie wynosi 53,8 %. Nadleśnictwo składa się z trzech obrębów: Gązwa, Sadłowo i Mrągowo. Mamy tu prawie wszystkie siedliska z występujących na terenie RDLP Olsztyn oraz większość rodzimych gatunków drzew (z czego sosna zajmuje 41% powierzchni, świerk – 16%, brzoza – 19%).


Lasy Nadleśnictwa Mrągowo stanowią 218 kompleksów leśnych. Tworzą one generalnie zwarte kompleksy. Większość lasów skupiona jest w 3 kompleksach leśnych powyżej 2000 ha stanowiących ogółem 62 % jego powierzchni. Lasy prywatne występują przeważnie w dużym rozproszeniu i na niewielkich obszarach. Często przylegają do lasów nadleśnictwa, ale rzadko stanowią wśród nich enklawy.


Cechą charakterystyczną Pojezierza Mrągowskiego jest występowanie szeregu południkowo układających się rynien, w obrębie których często występują jeziora. Dział wodny Wisły i Pregoły przebiega w ten sposób, że wody z zachodnich rynien kierują się na południe do Narwi, ze wschodu zaś do Łyny. Wzdłuż rynien ciągną się wały ozów i kemów, ale na wysoczyznach między rynnami występuje glina morenowa. Wzniesienia nad poziom morza wahają się w granicach 130 - 170m. Budowa geomorfologiczna jest bardzo zróżnicowana, z bogata siecią rzek, pradolin, bruzd rynnowych z licznymi jeziorami. Tutejszy krajobraz cechują względne różnice wysokości dochodzące w strefie moreny czołowej do 20-30 m, przez co krajobraz urozmaicony jest licznymi wzniesieniami z jarami i wąwozami.


Z budową geologiczną wiąże się występowanie określonych typów gleb. Od żyzności gleb zależy bogactwo i różnorodność życia roślinnego. Gleby Nadleśnictwa Mrągowo zostały wytworzone z utworów ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Znaczna cześć nadleśnictwa położona jest na równinie sandrowej oraz częściowo na wysoczyźnie polodowcowej zbudowanej głównie z utworów moren dennych i czołowych fazy pomorskiej. W obrębach Gązwa i Sadłowo największy udział maja żyźniejsze gleby płowe, gdzie dominującym substratem jest tutaj glina zwałowa. W tej części nadleśnictwa dominują siedliska lasowe, z większym udziałem gatunków drzew liściastych: buka, dębu, brzozy, graba, olchy, jesiona i klonu. W obrębie Mrągowo największy udział mają uboższe gleby bielicowo –rdzawe i gleby brunatno – rdzawe, przez co dominują tu siedliska borowe, gdzie występują głównie drzewa iglaste: sosna i świerk.


W lasach nadleśnictwa Mrągowo występuje wiele gatunków roślin i zwierząt podlegających różnym formom ochrony przyrody. Spośród roślin objętych ochroną gatunkową występują tu: lilia złotogłów, zawilec wielkokwiatowy, wawrzynek wilczełyko, podkolan biały, bluszcz pospolity, rosiczka, różne gatunki storczyków, pióropusznik strusi. Wśród zwierząt występujących na terenie nadleśnictwa występują gatunki łowne: łosie, jelenie, sarny, dziki, zające, lisy, jenoty, borsuki, kuny, norki. Ze zwierząt chronionych spotkać tu można wilki, rysie, bobry, wydry. Dobre warunki bytowania znalazły tu również ptaki chronione objęte ochroną strefową, takie jak: orliki krzykliwe, bieliki, bociany czarne i kanie: czarna i ruda. Wśród innych gatunków objętych ochroną ciekawostką jest występowanie pojedynczych stanowisk żółwia błotnego.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Wilk w sidłach kłusowników

Wilk w sidłach kłusowników

Dnia 08 marca w godzinach wieczornych Zarząd Akademickiego Koła Łowieckiego "Darz Bór" w Olsztynie, otrzymał informację od mieszkańców wsi Leginy o wilku uwięzionym na wnyku. Miejsce zdarzenia znajduje się na terenie Nadleśnictwa Mrągowo, w obwodzie łowieckim nr 136, dzierżawionym przez AKŁ "Darz Bór". Przed podjęciem działań Łowczy i Prezes Koła skontaktowali się z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Olsztynie oraz  Ośrodkiem Dzikich Zwierząt w Napromku, po czym podjęto decyzję o bezzwłocznym uwolnieniu zwierzęcia i w miarę możliwości wypuszczeniu od razu na wolność. Akcję uwalniania zwierzęcia (zwierzę złapane było za szyję) ok. godz. 19.00 rozpoczął  skierowany przez Zarząd Koła lekarz weterynarii oraz powiadomiony w międzyczasie leśniczy leśnictwa Reszel (Nadleśnictwo Mrągowo). Lekarz weterynarii po znieczuleniu wilka i jego uwolnieniu ze śmiertelnej pułapki przez leśniczego, ocenił stan ogólny zwierzęcia jak dobrze rokujący i zdecydował o zabezpieczeniu odpowiednimi lekami oraz wypuszczeniu na wolność. W międzyczasie na miejsce przybyli kolejni członkowie koła, w tym funkcjonariusz Policji.  Zgromadzone osoby sprawowały nadzór nad znieczulonym zwierzęciem do czasu (ok. 2 godz.) aż leki znieczulające przestały działać i zwierzę w dobrej kondycji bezpiecznie oddaliło się do lasu.

 

Wnyk  to narzędzie kłusownicze w kształcie pętli ze stalowej linki lub drutu. Umieszczane w miejscach migracji zwierzyny, na wysokości  ich głowy, przyczepione do pniaka, drzewa lub specjalnie wbitego palika. Działa na zasadzie zacisku- im bardziej zwierzę się szarpie, tym pętla bardziej się zaciska. Zwierzę złapane w kłusownicze sidła często ginie z głodu i ran powstałych podczas chęci uwolnienia się lub z wycieńczenia. Jest to wyjątkowo okrutny sposób zabijania zwierząt.

Przypadki kłusownictwa nadal nie są rzadkością. W Lasach Państwowych leśnicy wraz z myśliwymi i policją przeprowadzają akcje szukania wnyków i każdego roku wykrywanych jest kilkaset przypadków ich odnajdywania. Najczęstszymi ofiarami są jelenie, sarny, dziki, łosie oraz wilki. Wnyki stanowią również zagrożenie dla ludzi, zwłaszcza  zimą, kiedy są przykryte śniegiem. W przypadku ich znalezienia należy natychmiast zawiadomić leśników lub policję. Nie można samodzielnie ich zdejmować jak i zabierać ze sobą, gdyż samo posiadanie narzędzi kłusowniczych jest karane a ponad to uniemożliwi to złapanie przestępcy. Miejsce należy dobrze oznaczyć lub zapamiętać , można również ostrożnie zaciągnąć pętlę, aby nie doszło do złapania zwierzyny.

Kłusownictwo to naruszenie prawa łowieckiego oraz kodeksu karnego i grozi za nie do 5 lat pozbawienia wolności oraz wysokie kary grzywny. Nie zraża to jednak kłusowników.

Kłusownictwo to nie tylko problem służb państwowych. Jeżeli chcemy podziwiać otaczającą nas przyrodę w całej okazałości i nie bać się wchodzić do lasu wraz ze swoimi pociechami musimy mieć oczy szeroko otwarte i zwalczać przestępczość występującą w lesie.