Asset Publisher
Obszary Natura 2000
Las świeży- grąd subkontynentalny, fot. A. Sroczyński
Rosiczka okrągłolistna w Rezerwacie Gązwa, fot. W. Perkowski
Żurawie, fot. W. Perkowski
Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.
Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:
- obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
- specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt
Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha
Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 144 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i 823 obszary ochrony siedlisk (SOO), w tym 364 obszary mające znaczenie dla Wspólnoty. Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.
Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.
Przeczytaj więcej o sieci Natura 2000.
Na trenie naszego nadleśnictwa wyznaczone są trzy obszary Natura 2000:
Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 „Puszcza Piska" obejmuje mocno zalesiony rejon na pograniczu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich a Niziną Mazurską, a więc Puszczę Piską wraz z jeziorem Śniardwy. W obszar ten wchodzi wiele jezior, rzeki- Krutyń i Pisa, obszary rolne, łąki i oczywiście lasy. Na terenie ostoi występują ważne dla Europy gatunki zwierząt wymienione w Załączniku II Dyrektywy Siedliskowej i Załączniku I Dyrektywy Ptasiej: ortolan , gąsiorek , świergotek polny, muchołówka mała, muchołówka białoszyja, wodniczka , podróżniczek , lerka , dzięcioł średni, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł zielonosiwy, dzięcioł czarny, zimorodek, lelek, włochatka, sóweczka, puchacz, rybitwa zwyczajna (rzeczna), derkacz, zielonka, żuraw, cietrzew, jarząbek, błotniak łąkowy, błotniak stawowy, kania czarna, kania ruda, trzmielojad, bielik, orlik krzykliwy, bocian czarny, bocian biały, bąk, bączek.
Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Ostoja Piska" obejmuje Puszczę Piską, jeden z największych kompleksów leśnych w Polsce. Jest to obszar o wysokiej różnorodności biologicznej - 16 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej i 16 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej. Jest to ważna ostoja wydry, bobra i wilka. Szczególnie cenne są zachowane w naturalnym stanie zbiorowiska roślinne, zwłaszcza: grądu subkontynentalnego, naturalnych, dystroficznych zbiorników wodnych, torfowisk przejściowych i trzęsawisk, jezior eutroficznych oraz zbiorowisk ramienic w wodach mezotroficznych.
Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Gązwa" obejmuje rezerwat przyrody Gązwa oraz część Obszaru Chronionego Krajobrazu Jezior Legińsko-Mrągowskich. W skład Obszaru wchodzi torfowisko wysokie Gązwa oraz przylegające do niego od strony północno-wschodniej gytiowisko. Występują tutaj takie siedliska z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej jak: torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą, sosnowy bór bagienny, torfowiska wysokie, grąd subkontynentalny.
Asset Publisher
Sianie lasu
Sianie lasu
Nasiona zaprawione środkiem grzybobójczym.
To że wiosna jest czasem bardzo intensywnych prac zalesieniowych i odnowieniowych wiemy wszyscy. Większość nas kojarzy te prace z sadzeniem, ale są też inne metody.
Sadzenie wymaga przygotowania materiału sadzeniowego (małych drzewek) na szkółce leśnej. Bywa że trwa to nawet 2-3 lata. Sadzonki (mogą mieć odkryty system korzeniowy lub zakryty, tzw. z bryłką) przywozimy na powierzchnie, które należy odnowić . Później za pomocą szpadla lub kostura wykonujemy odpowiedniej wielkości dołek w ziemi i umieszczamy tam sadzonkę (oczywiście jej część podziemną). Później pozostaje już tylko docisną korzenie i ustabilizować sadzonkę w ziemi. Jest to ciężka i trudna praca, która wymaga wprawy.
Można również dać szansę naturze i pozostawić powierzchnię do odnowienia naturalnego. W takim miejscu zostawia się najpiękniejsze drzewa, które będą nasiennikami. Wymaga to od leśnika wiedzy dotyczącej lat nasiennych (drzewa leśne nie owocują intensywnie co roku), jak również przygotowania gleby (orka). Nasiona, które spadną z nasienników muszą znaleźć idealne miejsce do skiełkowania.
Jest jeszcze jeden sposób, żeby odnowić las. Można drzewa posiać. Nie jest to obecnie metoda popularna, ponieważ należy do najtrudniejszych. Każdy gatunek drzewa ma inne nasiona, niektóre potrzebują wcześniejszego przygotowania, inne mają specyficzne wymagania co do czasu siewu. Jednak są leśniczowie, którzy wracają do tej metody. W Leśnictwie Ganty w tym roku leśniczy postanowił wykorzystać stary siewnik leśny. Jeszcze zimą odnowił urządzenie, które po drobnych naprawach okazało się sprawne. Powierzchnia przeznaczona pod siew znajduje się na siedlisku borowym, a gatunkiem tam odnawianym była sosna. Gleba została wcześniej przygotowana (zaorane bruzdy). Z siewem trzeba trafić w moment, kiedy gleba nie jest już mokra po zimie, ale też nie straciła całej wilgoci. Idealne warunki są wtedy, gdy gleba jest już ciepła. Powierzchnia została zasiana i teraz czekamy na wschody. Efekty tej pracy będzie widać już za kilka tygodni, ale dorodne drzewa zobaczą dopiero nasze dzieci i wnuki.
