Asset Publisher Asset Publisher

LKP "Lasy Mazurskie"

LKP Lasy Mazurskie jest największym tego typu obiektem w Polsce. Zajmuje powierzchnię 118 216 ha.

Leśne Kompleksy Promocyjne służą popularyzacji w społeczeństwie wiedzy o gospodarce i przyrodzie leśnej oraz wdrażaniu w lasach gospodarki prowadzonej na podstawach ekologicznych. Są to obszary o szczególnym znaczeniu naukowym i badawczym. Na ich obszarze prowadzone są interdyscyplinarne badania. Wyniki tych badań pozwalają na doskonalenie metod gospodarowania w lesie i określenie granic ingerencji gospodarczej w leśną przyrodę. Tu prowadzi się wzorcową gospodarkę zgodnie z zasadami trwałości użytkowania lasów i zachowania ich wartości przyrodniczych, tu szkoli się leśników.  


Dzięki promocji leśnictwa i udostępnieniu obszarów administrowanych przez Lasy Państwowe, wszyscy chętni mogą zapoznać się z zasadami ekologicznej gospodarki leśnej, korzystać z bezpośredniego kontaktu z przyrodą bez większych ograniczeń wstępu do lasu i poruszania się po nim. Lasy LKP są coraz lepiej przystosowywane do pełnienia funkcji turystycznych i edukacyjnych. Pierwszy Leśny Kompleks Promocyjny (LKP) powstał w 1994 r. Powołany zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 30 października 2002 r. Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Mazurskie" jest trzynastym z kolei. Utworzony na terenie dwóch regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych (RDLP) jest obszarem funkcjonalnym o znaczeniu edukacyjnym i społecznym, o szczególnym, jednolitym programie gospodarczo-ochronnym.  Dużą rolę w procesie podejmowania decyzji mają powołane jako organy opiniodawcze i doradcze dyrektorów regionalnych dyrekcji – Rady Naukowo-Społeczne LKP.


 

LKP Lasy Mazurskie jest największym tego typu obiektem w Polsce. Zajmuje powierzchnię 118 216 ha.
 Rozciąga się od Mrągowa na północy, Orzysza i Białej Piskiej na wschodzie, Kolna i Myszyńca na południu, do Szczytna i Biskupca na zachodzie (ww miejscowości oprócz Mrągowa znajdują się tuż poza granicami LKP). W całości leży w województwie warmińsko-mazurskim. W jego skład wchodzą lasy należące do nadleśnictw: Pisz i Maskulińskie z RDLP Białystok oraz Spychowo, Strzałowo i Mrągowo (Obręb Mrągowo) z RDLP Olsztyn, a także grunty Stacji Badawczej Rolnictwa i Hodowli Zachowawczej Zwierząt PAN w Popielnie. Ta część Mazur położona jest w II Krainie Przyrodniczoleśnej – Mazursko-Podlaskiej.

 


Lwią część obszaru LKP stanowią zwarte drzewostany Puszczy Piskiej (pozostałości dawnej Puszczy Jańsborskiej). Jest to piękny i krajobrazowo bardzo urozmaicony teren. Na północy spotykamy wiele dużych jezior, w tym największe w Polsce jezioro Śniardwy oraz Jezioro Nidzkie w całości uznane za rezerwat krajobrazowy. W południowej części nie ma jezior, dominują tu strumienie i rzeki przecinające swoimi dolinami rozległe tereny puszczańkie. Ukształtowanie terenu związane jest z działaniem lądolodu skandynawskiego, szczególnie ze zlodowaceniem bałyckim i okresem pomiędzy jego fazami poznańską i pomorską. Jest to strefa przejściowa pomiędzy obszarem glin zwałowych na północy a zwartym obszarem sandrów położonych na południu. Króluje tu sosna zwyczajna (ekotyp mazurski, zwany też piskim lub krutyńskim) na siedliskach borów świeżych i mieszanych. Pomiędzy jeziorami zaś spotykamy nieliczne dąbrowy z dębem szypułowym, lasy mieszane oraz olesy ze starymi pomnikowymi okazami drzew. Dominacja utworów fluwioglacjalnych, z najmłodszymi osadami holoceńskimi, wytworzyła liczne torfowiska, natomiast na południu rzeźbę terenu urozmaicają również piaski wydmowe.



Różnorodność form geomorfologicznych i związana z tym mozaikowatość gleb i siedlisk, obfitość wód i terenów podmokłych, rozległe i dobrze zachowane kompleksy leśne, średnio intensywna, a nawet ekstensywna działalność rolnicza i stosunkowo wysoki stopień naturalności wielu biotopów, sprawił, że LKP Lasy Mazurskie charakteryzuje się wielkim bogactwem świata roślin i zwierząt. Bardzo długa jest lista występujących tu roślin chronionych, wiele z nich to piękne rośliny, prawdziwe klejnoty naszych lasów i łąk. Podobnie jak świat roślin bardzo bogata jest fauna LKP Lasy Mazurskie. Południowe lasy Puszczy Piskiej zamieszkuje kilka rodzin wilków. Po latach nieobecności obserwowane są na tym terenie rysie.      


Na terenie LKP funkcjonuje jeden z większych parków krajobrazowych. Mazurski Park Krajobrazowy został powołany w 1977 r. w celu zabezpieczenia i ochrony wybitnych wartości środowiska przyrodniczego Pojezierza Mazurskiego. Walory parku stanowi rzeźba powierzchni ziemi, bogactwo i piękno świata roślin i zwierząt, a ponadto wyróżnia się on wielką atrakcyjnością dla rekreacji i turystyki. Obejmuje obszar 53 655 ha. Sieć wodna wraz z licznymi jeziorami i rzeką Krutynią jest najbardziej charakterystycznym elementem krajobrazu, przyciągającym rzesze turystów.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Pomniki przyrody

Pomniki przyrody

Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa. W 2021 r. na gruntach w zarządzie LP było 11 711 pomników przyrody, z czego 9 tys. stanowiły pojedyncze drzewa, a 1426 grupy drzew.

Na terenie naszego nadleśnictwa występuje następujące pomniki przyrody:

  1. Trzy cisy w Leśnictwie Surmówka Nr   50 – 1952 r.
  2. Głaz – granit szary w Leśnictwie Grzybowo Nr 285 – 1961 r.
  3. Głaz – granitognejs z granatami w Leśnictwie Boże Nr 286 – 1961 r.
  4. Dąb w Leśnictwo Reszel Nr 410 – 1961 r.
  5. Sześć dębów w Leśnictwie Reszel Nr 411 – 1984 r.
  6. Dąb w Leśnictwie Dębowo Nr 488 – 1984 r.
  7. Dąb w Leśnictwie Reszel Nr 502 – 1988 r.
  8. Modrzew europejski w Leśnictwie Surmówka Nr 590 – 1992 r.
  9. Grupa 4 modrzewi europejskich w Leśnictwie Surmówka Nr 589 – 1992 r.
  10. Głaz – granit różowy w Leśnictwie Grzybowo Nr 957 – 2001 r.
  11. Dziesięć dębów w Leśnictwie Święta Lipka Nr 396 – 1992 r.
  12. Dąb szypułkowy w Leśnictwie Święta Lipka Nr 511 – 1989 r.

 

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Mrągowo poza Lasami Państwowymi znajduje się jeszcze kilkanaście pomników przyrody:

  • magnolia drzewiasta w Jędrychowie Nr 252 – 1959 r.
  • dwa głazy „Bliźnięta" - granity szaroróżowe w Muntowie Nr 284 – 1961 r.
  • głaz - różowy granit rapakiri w Łężanach Nr 292 – 1963 r.
  • dąb w pobliżu Kruz Nr 377 – 1893 r.
  • lipa w Mrągowie Nr 380 – 1984 r.
  • dziesięć dębów w Świętej Lipce Nr 396 – 1984 r.
  • dąb w pobliżu Kozaka Wielkiego Nr 512 – 1989 r.
  • cztery dęby w Sorkwitach Nr 587 – 1992 r.
  • dąb w Sorkwitach Nr 588 – 1992 r.
  • dąb w Rozogach Nr 591 – 1992 r.
  • trzy dęby w Sorkwitach Nr 592 – 1992 r.
  • miłorząb dwuklapowy w Sorkwitach Nr 593 – 1992 r.
  • lipa w Jełmuniu Nr 595 – 1992 r.
  • dąb w Rybnie Nr 596 – 1992 r.
  • trzy dęby w Rybnie Nr 597 – 1992 r.
  • lipa w Kozłowie Nr 598 – 1992 r.
  • głaz przy drodze Janiszewo – Choszczewo Nr 601 – 1992 r.
  • osiem dębów w Świętej Lipce Nr 610 – 1992 r.